ΟΚΤΩ ΜΕΡΕΣ ΕΝΤΟΝΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ
Γεγονότα που μένουν στην ιστορία
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ο 270ός Αρχιεπίσκοπος Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης. Αναρρήθηκε στον πατριαρχικό θρόνο το 1991.
Οικουμενικός Πατριάρχης Κων/πόλεως | |
![]() |
|
Από | 22 Οκτωβρίου 1991 |
Προκάτοχος | Δημήτριος |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 29 Φεβρουαρίου 1940 (76 ετών) Άγιοι Θεόδωροι, Ίμβρος, Τουρκία |
Πρώην τίτλος |
|
Πίνακας περιεχομένων
Καταγωγή - Σπουδές
Γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1940 στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι Ίμβρου και έλαβε τουρκική υπηκοότητα. Το κοσμικό του όνομα ήταν Δημήτριος Αρχοντώνης και οι γονείς του ονομάζονταν Χρήστος και Μερόπη. Φοίτησε στα σχολεία της Ίμβρου και στο Ζωγράφειο Λύκειο της Κωνσταντινούπολης και κατόπιν εγγράφηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε αριστούχος το 1961. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους χειροτονήθηκε διάκονος στο μητροπολιτικό ναό της Ίμβρου από τον πνευματικό του πατέρα, τότε Μητροπολίτη Ίμβρου και μετέπειτα Χαλκηδόνος, Μελίτωνα Χατζή και του δόθηκε το όνομα Βαρθολομαίος.
Από το 1961 μέχρι το 1963 εκπλήρωσε τις στρατιωτικές υποχρεώσεις του ως έφεδρος αξιωματικός στον τουρκικό στρατό.
Από το 1963 έως το 1968, παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών Ρώμης, στο Οικουμενικό Ινστιτούτο Bossey της Ελβετίας και στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Έλαβε το διδακτορικό του στο κανονικό δίκαιο από το Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο Ρώμης, υποβάλλοντας διατριβή με θέμα «Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ».
Εκκλησιαστική διακονία
Προσφωνήσεις του |
|
Προφορική προσφώνηση |
Παναγιώτατε |
Εναλλακτική προσφώνηση |
Δ/Δ |
Όταν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1968, διορίστηκε ως βοηθός κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και τον Οκτώβριο του 1969 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον πνευματικό του πατέρα. Έξι μήνες αργότερα, ο τότε Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας τον χειροθέτησε Αρχιμανδρίτη στο πατριαρχικό παρεκκλήσι του Αγίου Ανδρέα.
Όταν ο Δημήτριος Παπαδόπουλος εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης το 1972, συνέστησε το πατριαρχικό γραφείο και ονόμασε το νεαρό Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίο διευθυντή του. Την ημέρα των Χριστουγέννων του 1973 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φιλαδελφείας. Παρέμεινε προϊστάμενος του πατριαρχικού γραφείου μέχρι την εκδημία του πνευματικού του πατέρα, τότε Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα Χατζή, οπότε εξελέγη παμψηφεί διάδοχός του, Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος, τον Ιανουάριο του 1990.
Στις 22 Οκτωβρίου 1991 εξελέγη από την Πατριαρχική Σύνοδο ο 270ός Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης.
Συμμετοχές - διακρίσεις
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά τη διάρκεια Θείας Λειτουργίας
Από το Μάρτιο του 1974 διετέλεσε μέλος της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου, αλλά και πολλών Συνοδικών Επιτροπών. Από το 1975 συμμετείχε στις εργασίες του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Αντιπροσώπευσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε πολλά διορθόδοξα και διαχριστιανικά συνέδρια, σε επίσημες αποστολές προς την Τουρκική Κυβέρνηση, προς Εκκλησίες Ορθόδοξες και μη, προς επαρχίες του Πατριαρχείου και προς το Άγιο Όρος. Το 1990 ήταν Πρόεδρος της Διορθοδόξου Προπαρασκευαστικής Επιτροπής της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, στη Γενεύη, η οποία ασχολήθηκε με το θέμα της Ορθόδοξης Διασποράς.
Είναι ιδρυτικό μέλος της «Εταιρίας του Δικαίου των Ανατολικών Εκκλησιών», της οποίας διετέλεσε και αντιπρόεδρος για αρκετά χρόνια. Είναι επί δεκαπέντε χρόνια μέλος και επί οκτώ χρόνια αντιπρόεδρος της Επιτροπής «Πίστη και Τάξη» του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Είναι Εταίρος της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης και επίτιμο μέλος του Ιδρύματος Pro Oriente της Βιέννης.
Το 2002 τιμήθηκε με το περιβαλλοντικό βραβείο Σοφί[1].
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο Λευκό Οίκο
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι επίτιμος Διδάκτωρ:
- της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
- της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας
- της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης
- του City University του Λονδίνου
- του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Λέσβος)
- του Καθολικού Πανεπιστημίου Leuven του Βελγίου
- του Πολυτεχνείου Κρήτης
- του Ορθόδοξου Θεολογικού Ινστιτούτου Αγίου Σεργίου Παρισίων
- της Σχολής Κανονικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αιξ-αν-Προβάνς στη Γαλλία
- του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου
- της Θεολογικής Σχολής Τιμίου Σταυρού Βοστώνης ΗΠΑ
- του Θεολογικού Ινστιτούτου Αγίου Βλαδίμηρου Νέας Υόρκης
- της Θεολογικής Σχολής Ιασίου Ρουμανίας
- πέντε τμημάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
- του Πανεπιστημίου Yale ΗΠΑ
- του Πανεπιστημίου Georgetown ΗΠΑ
- του Πανεπιστημίου Tufts ΗΠΑ
- του Πανεπιστημίου Southern Methodist ΗΠΑ
- του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
- του Τμήματος Ιστορίας - Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
- του Τμήματος Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Καβάλας
- του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Σμύρνης
Μιλά επτά γλώσσες - ελληνικά, αγγλικά, τουρκικά, ιταλικά, λατινικά, γαλλικά και γερμανικά.
Η Πατριαρχία του
Προβλήματα του Πατριαρχείου
Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κ.κ. Βαρθολομαίος με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Μπάρακ Ομπάμα
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πολλές φορές μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομογένεια των Ρωμιών της Πόλης γενικά, αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο ειδικότερα. Την επίλυση των προβλημάτων αυτών επιζητεί με κατά καιρούς δηλώσεις του στον Τύπο, συναντήσεις με την Τουρκική πολιτειακή ηγεσία, αλλά και μέσω της διπλωματικής οδού. Σημαντικότερο αυτών θεωρείται το θέμα της άδειας επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, η οποία παραμένει κλειστή με απόφαση των Τουρκικών Αρχών από το 1971. Θεωρώντας ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας διευκολύνει την ανοχή προς τις μειονότητες, και ως εκ τούτου και την επίλυση των προβλημάτων της ομογένειας, είναι ένθερμος υποστηρικτής της υποψηφιότητας ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της (μετά τους σεισμούς του 1999) ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Τέλος, επιδιώκει, σε συνεργασία με τοπικούς παράγοντες της Τουρκίας, να επισκέπτεται συχνά διάφορες περιοχές της χώρας, πατρογονικές εστίες ελληνισμού (Καππαδοκία, Μύρα της Λυκίας, Πέργαμος κ.ά.), όπου και τελεί τη Θεία Λειτουργία στα ερείπια ναών, σε ένδειξη συναδέλφωσης, κατευνασμού και αλληλοκατανόησης.
Ορθόδοξη ενότητα
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο
Από την εκλογή του, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θέλησε να συσφίξει τις σχέσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Για το λόγο αυτό κάλεσε όλους τους Προκαθημένους στο Φανάρι, από όπου έστειλαν μήνυμα ενότητας στον κόσμο. Οι Συνάξεις αυτές επαναλήφθηκαν το 1995 στην Πάτμο, τον Ιανουάριο του 2000 στα Ιεροσόλυμα και το Δεκέμβριο του ίδιου έτους στην Κωνσταντινούπολη και στη Νίκαια της Βιθυνίας.
Παρά ταύτα, δεν κατάφερε να εξομαλύνει τις ψυχρές σχέσεις με τον Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Αλέξιο τον Β΄. Αυτές προέκυψαν καταρχήν από ζητήματα Ορθόδοξης διασποράς, αλλά κατόπιν και από το θέμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Εσθονίας, την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνώρισε ως αυτόνομη το 1996 ενεργοποιώντας Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο του 1923, ενώ το Πατριαρχείο Μόσχας εξακολουθεί να την θεωρεί επαρχία του, συνεχίζοντας το τετελεσμένο που προέκυψε με την ενσωμάτωση της Εσθονίας στη Σοβιετική Ένωση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Παρόμοιο πρόβλημα προέκυψε και με την Εκκλησία της Ουκρανίας, της οποίας την ανεξαρτητοποίηση ζητούν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Ουκρανοί πολιτικοί, ενώ αντιδρά το Πατριαρχείο Μόσχας[2][3].
Διάλογοι
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κ.κ. Βαρθολομαίος με τον Πάπα Φραγκίσκο στο Ναό της Αναστάσεως (2014)
Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα:
Κοινή Διακήρυξη Οικ. Πατριάρχη και Πάπα (30/11/2006)
Ως Οικουμενικός Πατριάρχης συνεχίζει την παράδοση των προκατόχων του, επιδιώκοντας τη συνέχιση του διαλόγου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τα άλλα δόγματα, παρακάμπτοντας τα εμπόδια που κατά καιρούς προκύπτουν. Στα πλαίσια αυτά, προσκάλεσε τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ στο Φανάρι, ο οποίος ανταποκρίθηκε και πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη το Νοέμβριο του 2006, παρέστη στη Θρονική Εορτή του Πατριαρχείου και συνυπέγραψε Κοινή Διακήρυξη.
Επίσης, έχει ξεκινήσει Διαθρησκειακό Διάλογο (με κύρια θέματα την ειρήνη και το περιβάλλον) με τις άλλες μονοθεϊστικές θρησκείες, το Ισλάμ και τον Ιουδαϊσμό.
Περιβάλλον
Έχοντας επίγνωση του ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος αποτελεί το κατεξοχήν σύγχρονο πρόβλημα, που απειλεί τη Δημιουργία του Θεού, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανέδειξε την προστασία του περιβάλλοντος αρκετά υψηλά στην «ατζέντα» της Πατριαρχείας του. Σε σημείο μάλιστα ώστε να έχει χαρακτηριστεί ως ο «πράσινος Πατριάρχης». Έτσι, καθιέρωσε την πρώτη Σεπτεμβρίου (αρχή του εκκλησιαστικού έτους) ως Ημέρα Προστασίας του Περιβάλλοντος. Επίσης, διοργανώνει τακτικά συμπόσια με αυτό το θέμα σε όλο τον κόσμο.
Σημειώσεις Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
- ↑ Διεθνές βραβείο για την προστασία του περιβάλλοντος, στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, VOA News, 12-06-2002.
- ↑ Το Βήμα, συνέντευξη του Πατριάρχη Μόσχας Αλεξίου Β΄.
- ↑ Εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής, 04/07/2008
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Επίσημο βιογραφικό από το site του Οικουμενικού Πατριαρχείου
- Μήνυμα του ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ύστερα από την εκλογή του ως Οικουμενικού Πατριάρχη, την 22η Οκτωβρίου 1991 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Ο λογαριασμός του Οικουμενικού Πατριάρχη στο Twitter.
- Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην επικαιρότητα
- Αναγόρευση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου σε Επίτιμο Διδάκτορα του Πολυτεχνείου Κρήτης[1]
Προκάτοχος |
Μητροπολίτης Φιλαδελφείας |
Διάδοχος |
Προκάτοχος |
Μητροπολίτης Χαλκηδόνας |
Διάδοχος |
Προκάτοχος |
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης |
Διάδοχος |
Βασιλικοί τίτλοι |
||
Προκάτοχος |
Συναρχηγός Κράτους του Αγίου Όρους |
Διάδοχος |
Στην Εκκλησία της Ελλάδος οι Νέες Χώρες
© Παρέχεται από: Newmoney.gr
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έκλεισε οριστικά το θέμα των Μητροπόλεων των Νέων Χωρών.
Στη σημερινή συνεδρίαση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και στο πλαίσιο της εξέτασης του θέματος του αυτόνομου της Εκκλησίας, ο κ. Βαρθολομαίος υπογράμμισε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι οι Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, δηλαδή Ηπείρου, Κεντρικής, Ανατολικής και Δυτικής Μακεδονίας, Θράκης και Βορείου Αιγαίου υπάγονται μεν στην πνευματική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου, αλλά έχουν παραχωρηθεί επιτροπικώς με την Πατριαρχική Συνοδική Πράξη του 1928 στην Εκλλησία της Ελλαδος για λόγους που σχετιζόταν με την αποτελεσματική διαποίμανσή του, αλλά ούτε ο ίδιος ούτε το Πατριαρχείο ούτε τώρα ούτε στο μέλλον προτίθενται να ζητήσουν επιστροφή. Δηλαδή, οι Μητροπόλεις των Νέων Χωρών θα παραμείνουν για πάντα στη διοικητική δικαιοδοσία της Ελλάδας.
Αξίζει να σημειωθεί οτι η σημερινή εξέλιξη αποτελεί προσωπική επιτυχία του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου αλλά, όπως τόνιζαν και συνεργάτες, προσωπική δικαίωση του Μακαριστού Χριστόδουλου.
Ο Αρχιεπίσκοπος με ηρεμία και διπλωματικό τρόπο εξισορρόπησε όλες τις τάσεις μέσα στην Εκκλησία και οδήγησε τον Πατριάρχη σε μία διαβεβαίωση που κανείς δεν φανταζόταν πριν από την Πανορθόδοξη Σύνοδο στην Κρήτη, ενώ παράλληλα έκλεισε τα μέτωπα με την Εκκλησία της Ελλάδος.
Θυμίζουμε ότι το θέμα αυτό είχε δημιουργήσει οξύτατες αντιπαραθέσεις, με το Οικουμενικό Πατριαρχείο να επιβάλει στον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο την ποινή της ακοινωνησίας, της διακοπής δηλαδή κάθε επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές, ενώ παράλληλα θεώρησε άκυρη την εκλογή μητροπολιτών των Νέων Χωρών από την Εκκλησία της Ελλάδος.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά, ο Πατριάρχης δήλωσε ότι η Εκκλησία της Κρήτης και οι Μητροπόλεις της Δωδεκανήσου δεν είναι ολιγότερο Ελλάδα από την υπόλοιπη Ελλάδα.
Δώδεκα χρόνια μετά, με τον τρόπο αυτό ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος φαίνεται οτι χτίζει συμμαχίες με την Ελλάδα και κλείνει μέτωπα.
Πηγή: protothema.gr
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ
Ο άνθρωπος που μίλησε στις καρδιές μας !
εκοιμήθη, τρία χρόνια πριν,
στις 30 Απριλίου!
ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ
Ο Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης γεννήθηκε στο Νεοχώρι Αποκορώνου Κρήτης στις 10 Νοεμβρίου 1911 και εκοιμήθη στις 30 Απριλίου 2013.
Σπούδασε στι Ιεροδασκαλείο Κρήτης και στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1837. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Θεολογία και στην Κοινωνιολογία στη Γαλλία, στα Πανεπιστήμια της Λιλ και του Παρισιού.
Εργάστηκε ως καθηγητής Θεολογίας σε σχολεία του Νομού Χανίων την περίοδο 1938 - 1945. Εκάρη Μοναχός στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων υπό τού Επισκόπου Κυδωνίας και Αποκορώνου Αγαθαγγέλου.Το 1946 χειροτονήθηκε Διάκονος και κατόπιν Πρεσβύτερος από τον Κωδωνίας και Αποκορώνου Αγαθαγγέλου Ξηρουχάκη του δόθηκε το οφίκιο του Αρχημανδρίτη. Χρημάτισε Υποδιευθυντής της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης επίσης προσέφερε της υπηρεσίες του ως εφημέριος και ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκιρώνου. Το Δεκέμβριο του 1957 η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης εξέλεξε δια κλήρου αυτόν Επίσκοπό της Ιεράς Επισκοπής Κισάμου και Σελίνου και χειροτονήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1957. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1962, με την ανύψωση των Επισκοπών της Εκκλησίας Κρήτης σε Μητροπόλεις προήχθη σε Μητροπολίτης. Χρημάτισε δύο φορές Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1971 εξελέγη από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας. Επί Αρχιερατείας του αναγνωρίστηκε η Ορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας ως τρίτη επίσημη εκκλησία στη χώρα, οικοδομήθηκε ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδος και το Μητροπολιτικό μέγαρο στη Βόννη, αλλά και πολλοί άλλοι Ιεροί Ναοί σε άλλα Μεγάλα Κέντρα της Γερμανίας. Συνήθιζε να ομιλεί κάθε Σάββατο από το γερμανικό Ραδιόφωνο στους εκεί ΄Ελληνες και άρχισε να εκδίδει το μηνιαίο περιοδικό με τίτλο "Ορθόδοξος Μετανάστης". Παραιτήθηκε το 1980. Στις 26 Ιανουαρίου 1981 ο Μητροπολ΄'ιτης Ειρηναίος τη φροντίδι και επιμονήν Κλήρου και Λαού των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου επανήλθε εκ νέου στη Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου. Στις 24 Αυγούστου του 2005 υπέβαλε την παραίτηση του για λόγους υγείας στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίκας Κρήτης η οποία και έγινε αποδεκτή. Οραματίστηκε και ίδρυσε την Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης.
Επι Αρχιερατείας του και με τη συνεργασία άλλων κοινωνικών παραγόντων δημιουργήθηκε η μεγάλη Ναυτιλιακή εταιρεία Α.Ν.Ε.Κ
(Ανώνυμη Ναυτιλιακή Εταιρεία Κρήτης), η ΕΤ.ΑΝ.ΑΠ. (Εταιρεία Αναπτύξεως, Αποκορώνου), η Εταιρεία Αναπτύξεως Σελίνου, η Α.Ν.Ε.Ν. (Ανώνυμη Ναυτιλιακή Εταιρεία Νότου). Είναι ισόβιος Πρόεδρος του "Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Βενιζέλος". ΄Εχει τιμηθεί με το ανώτατο παράσημο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Το έτος 2008 ιδρύθηκε το Σωματείο με την επωνυμία "ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ". Από τον Οκτώβριο του 2009 στις κτιριακές εγκαταστάσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου στεγάζεται το μουσείο "Ειρηναίος Γαλανάκης", τα εγκαίνια τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά την επίσκεψή του στην Κίσαμο την Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2009.
Σε εκδήλωση προς τιμήν του Μίκυ Θεοδωράκη είπε χαρακτηριστικά: "εσύ όχι Μίκης, ουρανομήκης είσαι".
Επί της Αρχιερατείας του και δι’ ενεργειών του ιδρύθηκαν και οικοδομήθηκαν:
- Τα μαθητικά Οικοτροφεία, (σε Καστέλλι, Κάντανο, Παλαιόχωρα, Κολυμπάρι, Βουκολιές κ.λ.π.)
- Οι Τεχνικές Σχολές Καστελλίου, (οι Σχολές του σημερινού ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ Κισάμου)
- Η Οικοκυρική Σχολή
- Ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Καστελλίου
- Το Αννουσάκειο Γηροκομείο – Θεραπευτήριο (Καστέλλι)
- Η Σχολή Κωφαλάλων(Καστέλλι)
- Τα Πνευματικά Κέντρα Κισάμου (Tων ενοριακών Ιερών Ναών Αγίου Σπυρίδωνος και Ευαγγελισμού Θεοτόκου και Σπηλιάς)
- Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης
- Σχολή Αγγειοπλαστικής
- Σχολές Βυζαντινής Μουσικής και ορθόδοξης Αγιογραφίας
- Ιδρυμα Αγίας Σοφίας Αποκορώνου
- Ιδρυμα Κισαμικών Μελετών
- Φυσικο-λαογραφικό καί Ιστορικό Μουσείο Ομαλού.
- Σχολή Ξυλογλυπτικής
- Το Tυροκομείο Σκάφης Σελίνου
- Το Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης (Κολυμπάρι)
- Το ΚΕΤΕΧ Ταυρωνίτη
- Ανακαινίσθηκαν επίσης οι Ιερές Μονές Ζωοδόχου Πηγής Παρθενώνος και Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσκαλιτίσσης Κισάμου.
Συνέγραψε τα εξής βιβλία:
- Ο Διδάσκαλος της Θρησκείας. Αθήναι, 1949
- Ο Ποιητής των ωραίων ψυχών. Αθήναι, 1950, 1964
- Πορείες κι αλήθειες για τον αγαπημένο μου Χριστό. Αθήναι, 1954
- Αθάνατα λόγια. Χανιά, 1954
- Μια ιδιαίτερη αποστολή. Στην χριστιανή γυναίκα της εποχής μας. Χανιά, 1956
- Θρησκεία και Ζωή. Χανιά, 1957
- Γυναικείαι προσωπικότητες της Βίβλου. Χανιά, 1958
- Προς ένα χριστιανικό γάμο. Χανιά, 1960
- Η πολιτική ευθύνη του Χριστιανού. Καστέλλι, 1963
- Από το Μοναστήρι της Χρυσοσκαλίτισσας. Το μήνυμα της Παναγίας στο σύγχρονο κόσμο. Καστέλλι, 1964
- Το προσκύνημα του Γκιώνα. Καστέλλι, 1966
- Το νόημα της ζωής. Καστέλλι, 1966
- Ο Χριστός σημάδεψε τη Κρήτη. Αθήναι, 1969
- Εκκλησία και σύγχρονος κόσμος. Αθήναι, 1971
- Η αποστολή της Ελληνικής Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο. Βόννη, (Γερμανία), 1973
- Στρατευομένη Εκκλησία. Βόννη, 1975
- Από εδώ πέρασαν οι Έλληνες. Βόννη, 1978
- Συνεργασία και Αλληλεγγύη απόδημου και ντόπιου Ελληνισμού. Βόννη, 1979
- Επανάσταση των συνειδήσεων. Αθήναι, 1984
- Ομιλία στα αποκαλυπτήρια μνημείου του εθνομάρτυρα επισκόπου Κισάμου & Σελίνου Μελχισεδέκ Δεσποτάκη (1821). Κίσαμος, 1984
- Η χειραφέτηση της γυναίκας στην Ελληνορθόδοξη παράδοση. Χανιά, 1986
- Μαρτυρία Ειρήνης. Καστέλλι, 1987
- Μηνύματα ευθύνης και αφύπνισης. Χανιά, 1988
- Το Τάξιμό μου. Χανιά, 1990
- Από τις Εορτές της Εκκλησίας μας. Χανιά 1999
Στην Εκκλησία της Ελλάδος οι Νέες Χώρες
© Παρέχεται από: Newmoney.gr
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έκλεισε οριστικά το θέμα των Μητροπόλεων των Νέων Χωρών.
Στη σημερινή συνεδρίαση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και στο πλαίσιο της εξέτασης του θέματος του αυτόνομου της Εκκλησίας, ο κ. Βαρθολομαίος υπογράμμισε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι οι Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, δηλαδή Ηπείρου, Κεντρικής, Ανατολικής και Δυτικής Μακεδονίας, Θράκης και Βορείου Αιγαίου υπάγονται μεν στην πνευματική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου, αλλά έχουν παραχωρηθεί επιτροπικώς με την Πατριαρχική Συνοδική Πράξη του 1928 στην Εκλλησία της Ελλαδος για λόγους που σχετιζόταν με την αποτελεσματική διαποίμανσή του, αλλά ούτε ο ίδιος ούτε το Πατριαρχείο ούτε τώρα ούτε στο μέλλον προτίθενται να ζητήσουν επιστροφή. Δηλαδή, οι Μητροπόλεις των Νέων Χωρών θα παραμείνουν για πάντα στη διοικητική δικαιοδοσία της Ελλάδας.
Αξίζει να σημειωθεί οτι η σημερινή εξέλιξη αποτελεί προσωπική επιτυχία του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου αλλά, όπως τόνιζαν και συνεργάτες, προσωπική δικαίωση του Μακαριστού Χριστόδουλου.
Ο Αρχιεπίσκοπος με ηρεμία και διπλωματικό τρόπο εξισορρόπησε όλες τις τάσεις μέσα στην Εκκλησία και οδήγησε τον Πατριάρχη σε μία διαβεβαίωση που κανείς δεν φανταζόταν πριν από την Πανορθόδοξη Σύνοδο στην Κρήτη, ενώ παράλληλα έκλεισε τα μέτωπα με την Εκκλησία της Ελλάδος.
Θυμίζουμε ότι το θέμα αυτό είχε δημιουργήσει οξύτατες αντιπαραθέσεις, με το Οικουμενικό Πατριαρχείο να επιβάλει στον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο την ποινή της ακοινωνησίας, της διακοπής δηλαδή κάθε επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές, ενώ παράλληλα θεώρησε άκυρη την εκλογή μητροπολιτών των Νέων Χωρών από την Εκκλησία της Ελλάδος.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά, ο Πατριάρχης δήλωσε ότι η Εκκλησία της Κρήτης και οι Μητροπόλεις της Δωδεκανήσου δεν είναι ολιγότερο Ελλάδα από την υπόλοιπη Ελλάδα.
Δώδεκα χρόνια μετά, με τον τρόπο αυτό ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος φαίνεται οτι χτίζει συμμαχίες με την Ελλάδα και κλείνει μέτωπα.
Πηγή: protothema.gr
ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
Βαρθολομαίος | |
---|---|
Οικουμενικός Πατριάρχης Κων/πόλεως | |
![]() |
|
Από | 22 Οκτωβρίου 1991 |
Προκάτοχος | Δημήτριος |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 29 Φεβρουαρίου 1940 (76 ετών) Άγιοι Θεόδωροι, Ίμβρος, Τουρκία |
Πρώην τίτλος |
|
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ο 270ός Αρχιεπίσκοπος Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης. Αναρρήθηκε στον πατριαρχικό θρόνο το 1991.
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Καταγωγή - ΣπουδέςΕπεξεργασία
Γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1940 στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι Ίμβρου και έλαβε τουρκική υπηκοότητα. Το κοσμικό του όνομα ήταν Δημήτριος Αρχοντώνης και οι γονείς του ονομάζονταν Χρήστος και Μερόπη. Φοίτησε στα σχολεία της Ίμβρου και στο Ζωγράφειο Λύκειο της Κωνσταντινούπολης και κατόπιν εγγράφηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε αριστούχος το 1961. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους χειροτονήθηκε διάκονος στο μητροπολιτικό ναό της Ίμβρου από τον πνευματικό του πατέρα, τότε Μητροπολίτη Ίμβρου και μετέπειτα Χαλκηδόνος, Μελίτωνα Χατζή και του δόθηκε το όνομα Βαρθολομαίος.
Από το 1961 μέχρι το 1963 εκπλήρωσε τις στρατιωτικές υποχρεώσεις του ως έφεδρος αξιωματικός στον τουρκικό στρατό.
Από το 1963 έως το 1968, παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών Ρώμης, στο Οικουμενικό Ινστιτούτο Bossey της Ελβετίας και στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Έλαβε το διδακτορικό του στο κανονικό δίκαιο από το Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο Ρώμης, υποβάλλοντας διατριβή με θέμα «Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ».
Εκκλησιαστική διακονίαΕπεξεργασία
Προσφωνήσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου | |
---|---|
![]() |
|
Προσφώνηση αναφοράς | Παναγιώτατος |
Προφορική προσφώνηση | Παναγιώτατε |
Εναλλακτική προσφώνηση | Δ/Δ |
Όταν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1968, διορίστηκε ως βοηθός κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και τον Οκτώβριο του 1969 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον πνευματικό του πατέρα. Έξι μήνες αργότερα, ο τότε Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας τον χειροθέτησε Αρχιμανδρίτη στο πατριαρχικό παρεκκλήσι του Αγίου Ανδρέα.
Όταν ο Δημήτριος Παπαδόπουλος εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης το 1972, συνέστησε το πατριαρχικό γραφείο και ονόμασε το νεαρό Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίο διευθυντή του. Την ημέρα των Χριστουγέννων του 1973 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φιλαδελφείας. Παρέμεινε προϊστάμενος του πατριαρχικού γραφείου μέχρι την εκδημία του πνευματικού του πατέρα, τότε Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα Χατζή, οπότε εξελέγη παμψηφεί διάδοχός του, Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος, τον Ιανουάριο του 1990.
Στις 22 Οκτωβρίου 1991 εξελέγη από την Πατριαρχική Σύνοδο ο 270ός Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης.
Συμμετοχές - διακρίσειςΕπεξεργασία
Από το Μάρτιο του 1974 διετέλεσε μέλος της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου, αλλά και πολλών Συνοδικών Επιτροπών. Από το 1975 συμμετείχε στις εργασίες του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Αντιπροσώπευσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε πολλά διορθόδοξα και διαχριστιανικά συνέδρια, σε επίσημες αποστολές προς την Τουρκική Κυβέρνηση, προς Εκκλησίες Ορθόδοξες και μη, προς επαρχίες του Πατριαρχείου και προς το Άγιο Όρος. Το 1990 ήταν Πρόεδρος της Διορθοδόξου Προπαρασκευαστικής Επιτροπής της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, στη Γενεύη, η οποία ασχολήθηκε με το θέμα της Ορθόδοξης Διασποράς.
Είναι ιδρυτικό μέλος της «Εταιρίας του Δικαίου των Ανατολικών Εκκλησιών», της οποίας διετέλεσε και αντιπρόεδρος για αρκετά χρόνια. Είναι επί δεκαπέντε χρόνια μέλος και επί οκτώ χρόνια αντιπρόεδρος της Επιτροπής «Πίστη και Τάξη» του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Είναι Εταίρος της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης και επίτιμο μέλος του Ιδρύματος Pro Oriente της Βιέννης.
Το 2002 τιμήθηκε με το περιβαλλοντικό βραβείο Σοφί[1].
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι επίτιμος Διδάκτωρ:
- της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
- της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας
- της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης
- του City University του Λονδίνου
- του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Λέσβος)
- του Καθολικού Πανεπιστημίου Leuven του Βελγίου
- του Πολυτεχνείου Κρήτης
- του Ορθόδοξου Θεολογικού Ινστιτούτου Αγίου Σεργίου Παρισίων
- της Σχολής Κανονικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αιξ-αν-Προβάνς στη Γαλλία
- του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου
- της Θεολογικής Σχολής Τιμίου Σταυρού Βοστώνης ΗΠΑ
- του Θεολογικού Ινστιτούτου Αγίου Βλαδίμηρου Νέας Υόρκης
- της Θεολογικής Σχολής Ιασίου Ρουμανίας
- πέντε τμημάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
- του Πανεπιστημίου Yale ΗΠΑ
- του Πανεπιστημίου Georgetown ΗΠΑ
- του Πανεπιστημίου Tufts ΗΠΑ
- του Πανεπιστημίου Southern Methodist ΗΠΑ
- του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
- του Τμήματος Ιστορίας - Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
- του Τμήματος Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Καβάλας
- του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Σμύρνης
Μιλά επτά γλώσσες - ελληνικά, αγγλικά, τουρκικά, ιταλικά, λατινικά, γαλλικά και γερμανικά.
Η Πατριαρχία τουΕπεξεργασία
Προβλήματα του ΠατριαρχείουΕπεξεργασία

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πολλές φορές μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομογένεια των Ρωμιών της Πόλης γενικά, αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο ειδικότερα. Την επίλυση των προβλημάτων αυτών επιζητεί με κατά καιρούς δηλώσεις του στον Τύπο, συναντήσεις με την Τουρκική πολιτειακή ηγεσία, αλλά και μέσω της διπλωματικής οδού. Σημαντικότερο αυτών θεωρείται το θέμα της άδειας επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, η οποία παραμένει κλειστή με απόφαση των Τουρκικών Αρχών από το 1971. Θεωρώντας ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας διευκολύνει την ανοχή προς τις μειονότητες, και ως εκ τούτου και την επίλυση των προβλημάτων της ομογένειας, είναι ένθερμος υποστηρικτής της υποψηφιότητας ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της (μετά τους σεισμούς του 1999) ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Τέλος, επιδιώκει, σε συνεργασία με τοπικούς παράγοντες της Τουρκίας, να επισκέπτεται συχνά διάφορες περιοχές της χώρας, πατρογονικές εστίες ελληνισμού (Καππαδοκία, Μύρα της Λυκίας, Πέργαμος κ.ά.), όπου και τελεί τη Θεία Λειτουργία στα ερείπια ναών, σε ένδειξη συναδέλφωσης, κατευνασμού και αλληλοκατανόησης.
Ορθόδοξη ενότηταΕπεξεργασία

Από την εκλογή του, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θέλησε να συσφίξει τις σχέσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Για το λόγο αυτό κάλεσε όλους τους Προκαθημένους στο Φανάρι, από όπου έστειλαν μήνυμα ενότητας στον κόσμο. Οι Συνάξεις αυτές επαναλήφθηκαν το 1995 στην Πάτμο, τον Ιανουάριο του 2000 στα Ιεροσόλυμα και το Δεκέμβριο του ίδιου έτους στην Κωνσταντινούπολη και στη Νίκαια της Βιθυνίας.
Παρά ταύτα, δεν κατάφερε να εξομαλύνει τις ψυχρές σχέσεις με τον Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Αλέξιο τον Β΄. Αυτές προέκυψαν καταρχήν από ζητήματα Ορθόδοξης διασποράς, αλλά κατόπιν και από το θέμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Εσθονίας, την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνώρισε ως αυτόνομη το 1996 ενεργοποιώντας Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο του 1923, ενώ το Πατριαρχείο Μόσχας εξακολουθεί να την θεωρεί επαρχία του, συνεχίζοντας το τετελεσμένο που προέκυψε με την ενσωμάτωση της Εσθονίας στη Σοβιετική Ένωση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Παρόμοιο πρόβλημα προέκυψε και με την Εκκλησία της Ουκρανίας, της οποίας την ανεξαρτητοποίηση ζητούν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Ουκρανοί πολιτικοί, ενώ αντιδρά το Πατριαρχείο Μόσχας[2][3].
ΔιάλογοιΕπεξεργασία
Ως Οικουμενικός Πατριάρχης συνεχίζει την παράδοση των προκατόχων του, επιδιώκοντας τη συνέχιση του διαλόγου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τα άλλα δόγματα, παρακάμπτοντας τα εμπόδια που κατά καιρούς προκύπτουν. Στα πλαίσια αυτά, προσκάλεσε τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ στο Φανάρι, ο οποίος ανταποκρίθηκε και πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη το Νοέμβριο του 2006, παρέστη στη Θρονική Εορτή του Πατριαρχείου και συνυπέγραψε Κοινή Διακήρυξη.
Επίσης, έχει ξεκινήσει Διαθρησκειακό Διάλογο (με κύρια θέματα την ειρήνη και το περιβάλλον) με τις άλλες μονοθεϊστικές θρησκείες, το Ισλάμ και τον Ιουδαϊσμό.
ΠεριβάλλονΕπεξεργασία
Έχοντας επίγνωση του ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος αποτελεί το κατεξοχήν σύγχρονο πρόβλημα, που απειλεί τη Δημιουργία του Θεού, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανέδειξε την προστασία του περιβάλλοντος αρκετά υψηλά στην «ατζέντα» της Πατριαρχείας του. Σε σημείο μάλιστα ώστε να έχει χαρακτηριστεί ως ο «πράσινος Πατριάρχης». Έτσι, καθιέρωσε την πρώτη Σεπτεμβρίου (αρχή του εκκλησιαστικού έτους) ως Ημέρα Προστασίας του Περιβάλλοντος. Επίσης, διοργανώνει τακτικά συμπόσια με αυτό το θέμα σε όλο τον κόσμο.
ΣημειώσειςΕπεξεργασία
- ↑ Διεθνές βραβείο για την προστασία του περιβάλλοντος, στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, VOA News, 12-06-2002.
- ↑ Το Βήμα, συνέντευξη του Πατριάρχη Μόσχας Αλεξίου Β΄.
- ↑ Εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής, 04/07/2008
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Επίσημο βιογραφικό από το site του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Μήνυμα του ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ύστερα από την εκλογή του ως Οικουμενικού Πατριάρχη, την 22η Οκτωβρίου 1991 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Ο λογαριασμός του Οικουμενικού Πατριάρχη στο Twitter.
- Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην επικαιρότητα
- Αναγόρευση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου σε Επίτιμο Διδάκτορα του Πολυτεχνείου Κρήτης[1]
τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας | ||
---|---|---|
Προκάτοχος Ιάκωβος |
Μητροπολίτης Φιλαδελφείας 1973-1990 |
Διάδοχος Μελίτων (Καράς) |
Προκάτοχος Μελίτων Χατζής |
Μητροπολίτης Χαλκηδόνας 1990-1991 |
Διάδοχος Ιωακείμ Νεραντζούλης |
Προκάτοχος Δημήτριος |
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης 1991-σήμερα |
Διάδοχος Εν ενεργεία |
Βασιλικοί τίτλοι | ||
Προκάτοχος Δημήτριος |
Συναρχηγός Κράτους του Αγίου Όρους 1991-σήμερα |
Διάδοχος Εν ενεργεία |
* * *
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ
Ο άνθρωπος που μίλησε στις καρδιές μας

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ


- Τα μαθητικά Οικοτροφεία, (σε Καστέλλι, Κάντανο, Παλαιόχωρα, Κολυμπάρι, Βουκολιές κ.λ.π.)
- Οι Τεχνικές Σχολές Καστελλίου, (οι Σχολές του σημερινού ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ Κισάμου)
- Η Οικοκυρική Σχολή
- Ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Καστελλίου
- Το Αννουσάκειο Γηροκομείο – Θεραπευτήριο (Καστέλλι)
- Η Σχολή Κωφαλάλων(Καστέλλι)
- Τα Πνευματικά Κέντρα Κισάμου (Tων ενοριακών Ιερών Ναών Αγίου Σπυρίδωνος και Ευαγγελισμού Θεοτόκου και Σπηλιάς)
- Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης
- Σχολή Αγγειοπλαστικής
- Σχολές Βυζαντινής Μουσικής και ορθόδοξης Αγιογραφίας
- Ιδρυμα Αγίας Σοφίας Αποκορώνου
- Ιδρυμα Κισαμικών Μελετών
- Φυσικο-λαογραφικό καί Ιστορικό Μουσείο Ομαλού.
- Σχολή Ξυλογλυπτικής
- Το Tυροκομείο Σκάφης Σελίνου
- Το Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης (Κολυμπάρι)
- Το ΚΕΤΕΧ Ταυρωνίτη
- Ανακαινίσθηκαν επίσης οι Ιερές Μονές Ζωοδόχου Πηγής Παρθενώνος και Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσκαλιτίσσης Κισάμου.

- Ο Διδάσκαλος της Θρησκείας. Αθήναι, 1949
- Ο Ποιητής των ωραίων ψυχών. Αθήναι, 1950, 1964
- Πορείες κι αλήθειες για τον αγαπημένο μου Χριστό. Αθήναι, 1954
- Αθάνατα λόγια. Χανιά, 1954
- Μια ιδιαίτερη αποστολή. Στην χριστιανή γυναίκα της εποχής μας. Χανιά, 1956
- Θρησκεία και Ζωή. Χανιά, 1957
- Γυναικείαι προσωπικότητες της Βίβλου. Χανιά, 1958
- Προς ένα χριστιανικό γάμο. Χανιά, 1960
- Η πολιτική ευθύνη του Χριστιανού. Καστέλλι, 1963
- Από το Μοναστήρι της Χρυσοσκαλίτισσας. Το μήνυμα της Παναγίας στο σύγχρονο κόσμο. Καστέλλι, 1964
- Το προσκύνημα του Γκιώνα. Καστέλλι, 1966
- Το νόημα της ζωής. Καστέλλι, 1966
- Ο Χριστός σημάδεψε τη Κρήτη. Αθήναι, 1969
- Εκκλησία και σύγχρονος κόσμος. Αθήναι, 1971
- Η αποστολή της Ελληνικής Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο. Βόννη, (Γερμανία), 1973
- Στρατευομένη Εκκλησία. Βόννη, 1975
- Από εδώ πέρασαν οι Έλληνες. Βόννη, 1978
- Συνεργασία και Αλληλεγγύη απόδημου και ντόπιου Ελληνισμού. Βόννη, 1979
- Επανάσταση των συνειδήσεων. Αθήναι, 1984
- Ομιλία στα αποκαλυπτήρια μνημείου του εθνομάρτυρα επισκόπου Κισάμου & Σελίνου Μελχισεδέκ Δεσποτάκη (1821). Κίσαμος, 1984
- Η χειραφέτηση της γυναίκας στην Ελληνορθόδοξη παράδοση. Χανιά, 1986
- Μαρτυρία Ειρήνης. Καστέλλι, 1987
- Μηνύματα ευθύνης και αφύπνισης. Χανιά, 1988
- Το Τάξιμό μου. Χανιά, 1990
- Από τις Εορτές της Εκκλησίας μας. Χανιά 1999